...

...

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Του το κρατάω αυτού του κόσμου, που δε μου ανήκει ο εαυτός μου...

Θέλω να γράψω... Δεν ξέρω πώς να γράψω... Ας σας βάλω λιγάκι στο κλίμα:

Συναυλία της Νατάσσας Μποφίλιου. Της αγαπημένης Νατάσσας Μποφίλιου σε έναν χώρο μαγικό. Η γυναίκα αυτή είναι είδωλο πια, μπορεί να σε ταξιδεύει με τη φωνή της, με τη βοήθεια φυσικά των υπέροχων στίχων και μουσικής που έχουν γραφτεί για εκείνη. Ένιωθα τόσο συγκινημένη.. Όχι, όχι, "συγκινημένη", δεν περιγράφει αυτό που θέλω να πω, χρειάζομαι μια λέξη δυνατή, θλιμμένη και αληθινή. Δεν τη βρίσκω, δε με νοιάζει να την ψάξω...
"Κοίτα, εγώ". Τραγούδι απίστευτο, τρομακτικό πόσο πολύ το νιώθω, όταν το ακούω. Μα πόσο τρομερό ήταν να βλέπω πως και ο υπόλοιπος κόσμος το ένιωθε αντίστοιχα. Πόσο δυνατά, φοβισμένα, λυπημένα, τραγουδούσαν όλοι "του το κρατάω αυτού του κόσμου, που δε μου ανήκει ο εαυτός μου"...
Πώς το καταφέραμε αυτό; Γιατί δε μας ανήκουμε; Γιατί δείχνουμε μόνο όσα θέλουμε; Βασικά... Γιατί δείχνουμε όσα πρέπει; Προσωπικά δείχνω όσα νομίζω ότι μπορεί ο άλλος να αντέξει. Λυπάμαι που αντέχουν μόνο την επιφάνειά μου.
Από την πιο απλή ερώτηση... "Γιατί χορεύεις;" "Γιατί έτσι μπορώ να εκφράζομαι". Απάντηση κλισέ, συνηθισμένη και άχρωμη. Αν μπορούσα να πω την αλήθεια, θα χόρευα εκεί, μπροστά τους, όπου και αν βρισκόμασταν. Μόνο έτσι μπορώ να απαντήσω με τη δυναμική, που επιθυμώ. Αλλά συνηθίσαμε να κρύβουμε τη φωτιά μας, να τη σβήνουμε όταν καίγονται περισσότερα από όσα αντέχουμε!

Προτίμησα να μην επεκταθώ και το βαρύνω, ελπίζω να με καταλάβατε!
Σας φιλώ, να περνάτε υπέροχα! 

10 σχόλια:

  1. Η Μποφιλιου χάθηκε μέσα στην εικόνα που έχτισε η ιδια για τον ευατο της!Πια δεν μου κάνει καμία διαφορά!Αυτοκαταστράφηκε!!

    Τεσπα!Χαιρετωωω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου, η εικόνα της είναι απλά εκπληκτική!
      Χαιρετώ σε και εγώ!

      Διαγραφή
  2. Να μη σταματήσεις να κρύβεις τη φωτιά σου κοριτσάκι μου!
    Είσαι μια από τις ελπίδες αυτού του τόπου....
    Φιλάκια!
    Καλά να περνάς! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύχομαι να βρεις ανθρώπους που δε θα φοβούνται τη φωτιά σου και που μαζί θα ανάβετε μεγαλύτερες...
    Με άγγιξε αυτή η ανάρτηση όπως με αγγίζει και το τραγούδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι κάνει το ευαίσθητο ρομαντικό μου κοριτσάκι???χαθήκαμε μέσα στο μακρύ καυτό καλοκαιράκι...μαγευτική η ανάρτησή σου,εξομολόγηση συναισθημάτων,σύγκρουση με τα "θέλω"μια υπέροχη εξωτερίκευση πλούσιας ευαισθησίας που μαγεύει τους αναγνώστες σου..με τη μουσική της Νατάσσας να συνοδεύει κι αυτή συναρπαστικά το κείμενο...θα βγεί κάποτε αυτή η φωτιά προς τα έξω..απλά δεν ήρθε ακόμα η ώρα...σου στέλνω την αγάπη μου και άπειρα φιλάκια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαθήκαμε, η αλήθεια είναι αυτή, όμως περιμένει μια δύσκολη χρονιά! Έχω υπομονή, όταν περάσει, θα κάνω όσα θέλω!
      Να περνάς υπέροχα, σε ευχαριστώ που περνάς από τα μέρη μου! :)

      Διαγραφή
  5. Απίστευτη η Μποφίλου, μαγική, εκπληκτική. Νομίζω πως είναι ολοφάνερο ότι τη λατρεύω..

    "Του το κρατάω αυτού του κόσμου, που δε μου ανήκει ο εαυτός μου"
    Μα δεν είναι αλήθεια; Πόσοι από εμάς κρύβουμε ένα "δεύτερο" εαυτό; Όλοι θα έλεγα εγώ.. Δημόσια αναγκάζομαι να συμβιβαστούμε με μια συμβατική εικόνα, με μια συμβατική ζωή ζωή, να κρύβουμε ακόμη τις -καλλιτεχνικές ή άλλου είδους- ευαισθησίες μας απ' όσους δεν τις καταλαβαίνουν. Αναγκασμένοι να διαλέξουμε μια ζωή εξομοιωμένοι με τη μάζα ή μια ζωή ως μόνοι επαναστάτες. Ναι, δε λέω.. Όλοι έχουμε φίλους κι άλλα αγαπημένα άτομα που μας καταλαβαίνουν και μας στηρίζουν, μα πες μου ποιος από εμάς νιώθει πραγματικά Ελεύθερος;

    Είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε μια ζωή στο ενδιάμεσο: αυτό που είμαστε κι αυτό που θέλει ο κόσμος να είμαστε.

    Και στην τελική τι ζητάμε; Ένα άλλο "φρικιό" σαν εμάς που να κρεμάμε τα φτερά μας το βράδυ, να αγκαλιαζόμαστε με τα οχτώ χέρια μας και να κοιμόμαστε μαζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή