Και αν φύγω, πού άραγε μπορώ να πάω;
Δρόμοι άδειοι, ξεχασμένοι, βαρετοί…
4 τοίχοι-πιο βαρετοί;
Αναγκαία οδός για πράγματα μεγάλα
Οπωσδήποτε ποθητά
Υποθέτω. Σαν πως ξέρω πού θα βγάλουν;
Απλά βαδίζω σταθερά.
Οπωσδήποτε αργά.
Δυστυχώς. Και αν δεν προλάβω;
Οι μνήμες πίσω με κρατούν.
Έτσι είναι αυτές.
Αν δεν τους δώσεις σημασία όταν πρέπει, σε ταλαιπωρούν για
πάντα.
Τις φοβάμαι, λίγο. Με αγχώνουν. Με καθυστερούν.
Τις φοβάμαι, σου λέω.