Μεγάλωνε… Γινότανε κοπέλα. Γινότανε γυναίκα.
Ύστερα έγινε μητέρα. Μετά έγινε γιαγιά.
Και περίμενε. Πάντα περίμενε.
Ζούσε για να περιμένει.
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ.
Την άφησε να κείτεται σε μια ατέρμονη θλίψη
Που πάντα με τον δικό της μαγικό τρόπο
Μετουσίωνε σε ευτυχία.
Δε γνώριζε γιατί.-
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ
Και έτσι τα χρόνια πέρασαν
Ρυτίδες γέμισαν το πρόσωπό της
Το ίδιο και τους στίχους της
Η ζωή της όλη ένας στίχος κλισέ
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ
Ή μάλλον πολλοί στίχοι
Αντιφατικοί όπως η ίδια
Η καρδιά της μυστικό
Αιώνια φυλαγμένο.
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ
Ο εαυτός της μια αλήθεια
Που ποτέ δεν εμφανίστηκε
Βουτηγμένη σε ένα ψέμα
Για όλους εμφανές
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ
Δεν ήρθε ποτέ αφότου έφυγε.
Η ψυχή της τον ακολουθούσε
Πάντα.
Και για πάντα.
