Ο καθένας χρειάζεται το παραμύθι του!

Κάτσε ήσυχα δυναμικό θηλυκό, που ετοιμάζεσαι να πεις όλο περηφάνια «εγώ δεν περιμένω κανέναν πρίγκιπα πάνω σε άλογο, για να είμαι καλά, εγώ είμαι ανεξάρτητη!».  Καλά κάνεις και είσαι ανεξάρτητη, πολύ καλά κάνεις και είσαι μια χαρά μόνη σου. Αλλά μη γελιέσαι, μια φορά στη ζωή μας, όλοι θέλουμε να ζήσουμε το παραμύθι. Έτσι είναι, μη ρομαντική φίλη που ξινίζεις τη μούρη σου! Γιατί ο καθένας έχει το δικό του παραμύθι. Αυτός δηλαδή που είναι ο πρίγκιπας στο άσπρο άλογο για μια γυναίκα, μπορεί για σένα να είναι ο τύπος που θα σε πετάξει πάνω σε μια μηχανή και θα σε γυρίσει τον κόσμο! Μπορεί αυτό να είναι το δικό σου παραμύθι… Κακά τα ψέματα, όλοι σε ένα σημείο της ζωής μας θέλουμε να έχουμε αυτό τον ένα άνθρωπο δίπλα μας, με τον οποίο θα ζήσουμε κάτι πολύ πολύ δυνατό. Δε μιλάω για τη σχέση που κρατάει για πάντα, άλλωστε ποτέ δεν ήμουν υπέρ αυτού, νομίζω πως ο χρόνος φθείρει τις σχέσεις… Για αυτό και θαυμάζω πολύ τα ηλικιωμένα ζευγαράκια που κυκλοφορούν χέρι χέρι στους δρόμους… Είναι δύσκολο ο έρωτας να κρατήσει τόσο πολύ. Ανεξάρτητα από αυτό όμως... Ο καθένας κάποια στιγμή στο δρόμο του βρίσκει αυτό το «παραμύθι». Προσπάθησε αν το βρεις, λοιπόν, να μην το διώξεις μακριά. Να το ζήσεις, όσο λίγο και να κρατήσει. Ακόμα και αν τελικά σε αφήσει πίσω με πολλές πληγές. Γιατί οι αναμνήσεις θα είναι τόσο όμορφες που θα τις επουλώσουν. Ίσως μόνο κάπου, συνεχίσει να υπάρχει ένα ανεπαίσθητο σημάδι, για να θυμάσαι πως κάποτε τόλμησες να ζήσεις!