...

...

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Δεν είναι τίποτα μου λες… Μια γρατζουνιά για να θυμάσαι!


Γεια σας και πάλιι! Ξέρω πως είχα πει τέρμα η γκρίνια... Και δε θα το ανέβαζα αυτό... Το έγραψα χτες, γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Το χρειαζόμουν. Και σας το παρουσιάζω. Και ας ξέρω ότι έχω ζαλίσει το σύμπαν ολόκληρο. Αλλά τέλος πάντων, αυτή είμαι, αυτά νιώθω, αυτά γράφω! Ευχαριστώ πολύ για την υπομονή που κάνετε! :)

Αυτό έχω και εγώ υποθέτω… Μια γρατζουνιά! Ίσως κάπως… Βαθιά! Αλλά δεν παύει να είναι παρά μόνο μια γρατζουνιά. Για να θυμάμαι… Θα θυμάμαι, είναι σίγουρο. Πόνεσα, έκλαψα, γκρίνιαξα, φώναξα, ούρλιαξα, φτάνει. Πληγώθηκα. Αλλά και αυτό μέσα στο κόλπο είναι, σωστά; Πάμε καλά, μου περνάει. Μπορεί και να μην ήταν τόσο τρομερό. Απλά εγώ πάντα μεγαλοποιώ τα πράγματα. «Το πρόβλημα μου η υπερβολή μου» που λέει και η Μποφίλιου. Σου το είχα πει, θυμάσαι; Λυπάμαι που μας έκανα τόσο σκατά. Merd που λέει και η αδερφή μου! Όλος αυτός ο θυμός και τα νεύρα που έβγαλα απέναντι σου, δεν ήταν παρά μόνο ένας μηχανισμός άμυνας. Ήξερα ότι εσύ δε φταις σε τίποτα. Βασικά… Ήθελα να ρίξω κάπου το φταίξιμο και την πάτησες εσύ. Ενώ δεν έκανες κάτι κακό. Με ερωτεύτηκες, αν πιστέψουμε τα λεγόμενα σου. Όπως σε ερωτεύτηκα και εγώ. Ήσουν ο πρώτος που με έκανε να νιώσω έτσι. Αλλά δεν ήταν η σωστή στιγμή, όπως αποδείχτηκε. Ξέρεις, από το νηπιαγωγείο έχω μονίμως κάποιον με τον οποίο «είμαι ερωτευμένη». Αλλά δεν ήξερα πώς είναι αυτό. Αγωνιούσα πότε θα βρω κάποιον να με ερωτευτεί και να είμαστε μαζί. Φανταζόμουν το πρώτο μου φιλί μαγικό, όπως κάνει κάθε κοριτσάκι. Δε φανταζόμουν ότι θα μου έβγαινε τόσο ξινό. Όχι το φιλί, εκείνο ήταν πολύ όμορφο. Η σχέση, λέω. Δε μετανιώνω που το έκανα όλο αυτό, πίστευα ότι άξιζε και το πιστεύω ακόμη. Ήσουν ό,τι καλύτερο για μένα. Δε λέω ότι είσαι ο ένας και μοναδικός, αυτά είναι μπούρδες. Ήσουν όμως ο πρώτος που με έκανε να νιώσω κάτι τόσο δυνατό. «Η πρώτη μου αγάπη και παντοτινή» που λέει και η πολυαγαπημένη μου αμυγδάλου! Καλά, σοβαρεύομαι! Ήσουν κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Μέχρι εκεί. Και μου λείπεις ακόμη, σαν σήμερα πέρασε ένας μήνας από τότε που φιληθήκαμε. Πρωταπριλιά ήταν! Και αυτό που ζούσα όντως μου έμοιαζε με ψέμα!  Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από την τελευταία φορά που σε είδα. Για αυτό είναι ακόμα φρέσκες οι πληγές. Μα θα επουλωθούν. Έτσι γίνεται πάντα και όχι μόνο σε τέτοια θέματα. Δεν είναι τίποτα σου λέω… Μια γρατζουνιά, για να θυμάμαι!

9 σχόλια:

  1. Ξέρεις κάτι;Γιατί το κάνεις αυτό;Ξέρω είναι δύσκολο αλλά ξέχασέ τον.Θα μου πεις τώρα ότι δεν καταλαβαίνω...Πράγατι,δεν έχω υπάρξει ποτέ σε αυτή τη διαδικασία...Θα το θέσω αλλιώς:Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θα τον ξεχάσω καμάρι μου... Και δεν είναι ότι δεν καταλαβαίνεις... Βασικά... Σου εύχομαι να μην καταλάβεις ποτέ! Θα περάσει πάντως, έχεις δίκιο! Σύντομα υπόσχομαι (αν και το σύντομα είναι σχετικό πάντα!).

      Διαγραφή
    2. Τι εννοείς να μην καταλάβω ποτέ;Να βρεθούμε να σου πω και κάποια άλλα πράγματα που δεν πρόλαβα να σου πω σήμερα.Μπόρα είναι θα περάσει!!!!!!!ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
    3. Εύχομαι να μη χρειαστεί ποτέ να καταλάβεις... Να μη βρεθείς σε τέτοια θέση...
      Και ναι, θα περάσει, ήδη περνάει! :)

      Διαγραφή
  2. Ούδεν ουσιαστικό σχόλιο!!!
    Να ξέρεις όμως πως θα μπορούσες να τα είχες αλλάξει τα πράγματα!!

    Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως! Αλλά δεν τα αλλάζω, το έχω πάρει απόφαση και αυτό μετράει! Και βασικά... Δέχομαι και ανούσια σχόλια! Χαχα!

      Χαιρέτα να δούμε τι θα γίνουμε!! :P

      Διαγραφή
  3. έτσι είναι γλυκιά μου... πριν το καταλάβεις θα μεγαλώσεις θα κοιτάξεις τα χέρια σου και θα δεις γρατζουνιές...κι άλλες... για να θυμάσαι....δεν είναι όλες τόσο πικρές χρυσαλίδα μου...να το θυμάσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα το θυμάμαι! :)
      Είμαι σίγουρη πως όπως πάντα έχεις δίκιο! :*

      Διαγραφή
  4. Έι! Έχεις εισβάλει στο μυαλό μου εσύ! Ή στη ζωή μου. *φτού σου!*

    ΑπάντησηΔιαγραφή