...

...

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Sooner or later it's over...

Κάθε τέλος και αρχή λένε... Αυτό κάνω και εγώ πράξη, λοιπόν... Ίσως έχω βαρεθεί να αλλάζω ζωή, βέβαια... Βασικά... Μπορεί και να φταίει πως αυτή τη φορά δεν ήθελα να αλλάξει τίποτα. Ένιωθα ευτυχισμένη. Πλήρης. Χαμογελούσα. Όλα όμως τελειώνουν κάποτε. Λυπάμαι για αυτό.Χρειαζόμουν λίγο ακόμα υποθέτω. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο κομμάτια είμαι. Για ακόμα μια φορά όμως φοράω τη μάσκα με το χαμόγελο της Crest. Και λέω στον εαυτό μου πως όλα είναι εντάξει. Κάποτε όλα θα είναι εντάξει... Μόνο αυτό σκέφτομαι. Όπως λέει και Παπακωνσταντίνου "Φρόνιμα κούκλα μου λέω στην ψυχή μου". Η οποία ψυχή είναι απ'τη φύση της ανήσυχη. Μα ποτέ δεν έχει το κουράγιο (ή μήπως τη θέληση;) να κυνηγήσει όσα θέλει. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, έτσι δεν είναι;




3 σχόλια:

  1. Δύσκολη κατάσταση αυτή και δύσκολο στο να την ξεπεράσεις!!Και λίγο πολύ όλοι μας φοράμε αυτή τη μάσκα άσχετα με το πόσο πονάμε μέσα!!
    Σου εύχομαι να ενώσεις τα κομμάτια και να προχωρήσεις!!

    Καληνύχτα και καλή Ανάσταση,και της ψυχής σου συμπεριλαμβανομένης!!

    Χαιρετώ σε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακάρι... Αν και δεν είναι τόσο απλό... Εύχομαι και εσύ να πετάξεις τη μάσκα...
    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα είναι δύσκολα μέχρι τη στιγμή που γίνονται εύκολα!!Μην αγχώνεσαι!!!

      Η μάσκα χρησιμοποιείται για τους πολλούς!!Για τους λίγους υπάρχει η αλήθεια!!

      Καλή Ανάσταση!

      Διαγραφή