...

...

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

It's hard to say it... Time to say it... Goodbye!

Αντίο... Πώς λες αντίο σε όσους αγαπάς; Χωρίς να φταίνε... Είναι άδικο... Άδικο γαμώτο! Άδικο, άδικο, άδικο! Θα μου λείψουν όλα τόσο πολύ... Μα τόσο πολύ... Δεν αντέχω. Δεν αντέχω πια, τα έχω σιχαθεί όλα. Βαρέθηκα να χαμογελάω. Ηλίθιο, ψεύτικο χαμόγελο! Ψεύτικα όλα! Ψεύτικα τα "καλά είμαι", ψεύτικα τα "δεν έχω θυμώσει", ψεύτικα τα "θα μου περάσει"! Τίποτα δε θα γίνει. Θέλω να φύγω. Θέλω να γίνουν όλα όπως πριν. Θέλω να ζήσω χαρούμενα επιτέλους γαμώτο, βαρέθηκα! Γιατί να απομακρυνθείς από κάποιους που σου φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο; Από κάποιους που σε έκαναν να χαμογελάσεις μετά από πολύ καιρό; Και δεν προλάβαμε ούτε φωτογραφίες να βγάλουμε... Πάντα όταν η παρέα έβγαζε, εγώ έλειπα κατά έναν περίεργο τρόπο. Ίσως ήταν σημάδι... Ίσως έτσι οι αναμνήσεις σβηστούν πιο εύκολα από το μυαλό μου. Ίσως ποτέ δεν άνηκα εκεί τελικά...


Και μαζί σου; Είχαμε πει μόλις ερχόσουν θα βγάζαμε φωτογραφίες. Δε βγάλαμε. Δεν προλάβαμε. Ούτε αυτό, ούτε και τόσα άλλα που είχαμε σχεδιάσει. Λυπάμαι για αυτό. Λυπάμαι πολύ.


Καληνύχτα! Μου λείπετε... Μου λείπει η ζωή μου...

7 σχόλια:

  1. Αντίο λένε μόνο στους πεθαμένους!!Πες γεια μόνο!!!Δεν ξέρω αν το φορτίο είναι βαρύ ξέρω πως όσο πιο απελπισμένος είναι κανείς και όσο πιο πολύ αγαπάει τόσο περισσότερο σκέφτεται πως τίποτα δεν έχει να χάσει και να συγκρουστεί με τα πάντα!!!Όταν τα βάρη που νοιώθεις σε πλακώνουν ή τα σηκώνεις ή τη κοπανάς και τα αφήνεις να πέσουν!!

    Και εντέλει αφού σου λείπει η ζωή σου βγες και διεκδικησε την!!Αν κάθεσαι μοιρολατρικά το μόνο που θα καταφέρεις είναι να φτάσεις σε πρόθυρα καταστροφής!!Η ζωή είναι πολύ μικρή και ο χρόνος περιορισμένος,τελειώνει!!Πήγαινε και πάρτην και αν δεν την πάρεις ξαναπροσπαθησε!!!Να πάνε στο καλό τα εμπόδια και οι άνθρωποι που τα βάζουν ότι και να είναι!!Στο χέρι μας είναι γαμώτο μου!!!Και εγώ χρόνια έκανα το λάθος να μην διεκδικώ τη ζωή μου και βρέθηκα σε πολύ άσχημα κατάσταση,αλλά όχι πια!!Άδραξε τη μέρα,κάτι καλό μπορεί να συμβεί!!

    Η μοιρολατρεία είναι για να περνάει η ώρα!!Η δράση είναι για τους ζωντανούς και η απραξία για τους πεθαμένους!!ΔΙάλεξε που ανήκεις!!

    Σε χαιρετώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο... Καμιά φορά νιώθω νεκρή... Αλλά είναι τόσο περίεργα τα πράγματα... Ή περίεργα τα βλέπω εγώ...

      Διαγραφή
  2. Αλλαξε οτι δεν σ'αρεσει...Εχεις δυναμη σκεψου το...
    Δυσκολο να κανεις τον θεατρινο στη ζωη σου...αλλα καλυτερα ασε το ρολο και πες οτι νιωθεις...
    Καλως σε βρηκα... :):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο, απόλυτο δίκιο, μα ό,τι και να κάνω, χαμένη θα βγω...
      Δεν ξέρω αν θέλω να ξέρουν οι άλλοι τι νιώθω. Είχα μάθει πάντα να θέλω να κάνω τους άλλους περήφανους, ευτυχισμένους...

      Καλώς ήρθες, τιμή μου! :) :)

      Διαγραφή
  3. Το ξέρω αυτό το συναίσθημα... Τα περνούσα αυτά επί 5 χρόνια. Το ξέρω πως είναι δύσκολο, όμως προσπάθησε να φύγεις μακριά από αυτήν την παρέα. Και εννοώ συναισθηματικά. Βρες φίλους που θα καταλάβουν την αξία σου. Όσο για το αγόρι, εκείνος χάνει, αυτό να σκέφτεσαι!
    Α και οι κακές φάσεις στη ζωή είναι για να μας κάνουν σοφότερους και πιο δυνατούς. Τέλος, βγες έξω και ζήσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα... το πρόβλημα είναι πως αναγκάζομαι να τους αποχωριστώ! Τους αγαπάω όλους τόσο πολύ... Και εκείνοι μου έχουν φερθεί με τον καλύτερο τρόπο, δεν είναι ότι φέρθηκε κάποιος άσχημα. Απλά δεν είναι αποδεκτοί, από... τον πατέρα μου (!) λόγω ενός γεγονότος... Αν είχαν φερθεί άσχημα, δε θα υπήρχε πρόβλημα. Έχω μάθει πια να διαγράφω από τη ζωή μου τα άτομα που δεν αξίζουν να είναι μέρος της. Έχω γίνει πλέον δυνατή σε αυτό...

      Διαγραφή
  4. Καταρχάς καλορίζικο το blog!Κατά Δεύτερον,θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.Τα έχω σιχαθεί και εγώ όλα αυτά.Αυτό μου μου τι δίνει πραγματικά είναι ότι ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η μοίρα,πως θα γυρίσουν τούμπα τα πράγματα...
    Υ.Γ.:Και εγώ θα ήθελα να έχω φωτογραφίες από κάποια πρόσωπα η παρέες,αλλά τελικά δεν κατάφερα να έχω.Όσο για τους αποχωρισμούς,ΤΟΥΣ ΜΙΣΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή