Χθες βγήκα και έγινα λιώμα για πάρτη σου, το ξέρεις; Και άφησα πίσω μου κάθε κουλτούρα, κάθε δήθεν ψαγμένο εγώ μου. Μου έλειψες. Μου λείπεις, το ξέρεις; Μου λείπει κάτι έντονο στη ζωή μου. Και ας ήταν ψεύτικο όλο αυτό. Μου λείπει. Μου λείπει να περιμένω ένα γαμημένο σου τηλέφωνο. Μου λείπει να ενθουσιάζομαι, να γελάω, να πονάω μαζί σου.
Δεν έχω τίποτα πια να περιμένω. Και αυτό με σκοτώνει, γιατί... Γιατί δεν ξέρω. Γιατί το κενό σου παραμένει κενό και δεν προβλέπεται να γεμίσει. Δεν ήμουν έτσι, τι έγινε τώρα, λοιπόν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου