Μεγάλωνε… Γινότανε κοπέλα. Γινότανε γυναίκα.
Ύστερα έγινε μητέρα. Μετά έγινε γιαγιά.
Και περίμενε. Πάντα περίμενε.
Ζούσε για να περιμένει.
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ.
Την άφησε να κείτεται σε μια ατέρμονη θλίψη
Που πάντα με τον δικό της μαγικό τρόπο
Μετουσίωνε σε ευτυχία.
Δε γνώριζε γιατί.-
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ
Και έτσι τα χρόνια πέρασαν
Ρυτίδες γέμισαν το πρόσωπό της
Το ίδιο και τους στίχους της
Η ζωή της όλη ένας στίχος κλισέ
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ
Ή μάλλον πολλοί στίχοι
Αντιφατικοί όπως η ίδια
Η καρδιά της μυστικό
Αιώνια φυλαγμένο.
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ
Ο εαυτός της μια αλήθεια
Που ποτέ δεν εμφανίστηκε
Βουτηγμένη σε ένα ψέμα
Για όλους εμφανές
Εκείνος δεν ήρθε ποτέ
Δεν ήρθε ποτέ αφότου έφυγε.
Η ψυχή της τον ακολουθούσε
Πάντα.
Και για πάντα.
θλιβερό...μα πόσο αληθινό!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(capturefreedom.blogspot.gr η νέα διεύθυνση)
Με γλίτωσες από το να ψάχνω το μπλογκ του Ρασκούλη για να σε βρω! :) Θα περάσω στην πρώτη ευκαιρία! ;)
ΔιαγραφήΜμμ μα πόσο ωραίο τραγούδι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλε χρώμα στη ζωή σου,χαμογέλα της και θα δεις είναι κολλητικό!:))
Χαχαχαχα μια χαρά... χρωματιστή είναι, πλέον! :) Μην ανησυχείς καθόλου! Απλά μου άρεσε το τραγούδι και ό,τι μου δημιούργησε το έγραψα, δεν έχει να κάνει με εμένα! :)
Διαγραφήπανέμορφη Μποφίλιου!
ΑπάντησηΔιαγραφήφωνή και σώμα!
πικρό το νόημα εν τέλει του τραγουδιού!
να σαι πάντα καλά!
Είναι πράγματι υπέροχη! :)
ΔιαγραφήΚαι εσύ να είσαι καλά!
Χωρίς λόγια... ღ ღ ღ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιζάκι! :)
Διαγραφή