Δεν υπάρχουν λέξεις πια για σένα, μόνο δάκρια...

Να σου πω πως φοβάμαι;

Είναι ο φόβος ψυχρός,

Ακροβάτης βουβός της ψυχής

Ναι, φοβάμαι…

 

Να σου πω πως θα ζήσω;

Ζωή δεν ξέρω τι θα πει,

Ίσως μόνο μια στιγμή,

Μέσα στην άδεια μου αρχή

Ναι, θα ζήσω…

 

Να σου πω πως αντέχω;

Είναι ψεύτρα η αντοχή

Αν και λέει πως μπορεί,

Ξαφνικά λυγίζει πάλι

Πάει συνέχεια στην αρχή

Ναι, αντέχω…

 

Να σου πω πως θα κλάψω;

Είναι τα δάκρια στεγνά

Κυλούν για σένα απαλά

Σαν να μη σ’ είχανε ποτέ

Εδώ μαζί μου

Ναι, θα κλάψω…

Θα κλάψω για άλλη μια φορά ψυχή μου…